Balgen en strijkstokken 'rule' in De Doelen Ton Maas - zondag 21 februari, 2016

duo

De wederom zeer succesvolle vierde editie van de Celtic & Balfolk Night opende gisteravond op verrassende wijze met een concert dat weliswaar diep geworteld was in volkse traditie (die van de regio Piemonte in Noord-Italië) maar zich niets aantrok van de traditionele begrenzingen van de folk. De gebroeders Bottasso hadden de gelederen van hun duo aangevuld met enkele muzikale vrienden, studiegenoten van trekharmonicavirtuoos Simone Bottasso, die tegenwoordig compositie studeert bij CodArts in Rotterdam. Tenorsaxofonist Alessandro Russo, contrabassist Daniël de Boer, slagwerker Jacobus Thiele en (bas)klarinettist Oscar Antoli hielpen de broers op behendige wijze de folk een flink stuk het terrein van jazz en impro in te sleuren. Tekenend voor de avonturierszin van het C&BF-publiek was de geringe uitval. Het bij vlagen zeer experimentele spel van de groep werd in de Jurriaanse zaal warm onthaald!

band

Kwaliteit ook op de dansvloer. In de Willem Burgerfoyer kon worden gedanst op muziek van het Franse trekharmonicaduo Milleret/Pignol, dat even luisterwaardig als dansbaar bleek. Na het welluidende maar ietwat brave optreden van de Schotse zangeres Rachel Hair en haar trio was de Jurriaanse zaal het toneel van de grootste verrassing van de avond: een spetterend optreden van Nordic Fiddlers Bloc, drie violisten afkomstig uit respectievelijk Zweden, Noorwegen en de Shetland eilanden. Ze werden op geestige wijze ingeleid door de immer vrolijke spreekstalmeester van dienst, die opbiechte slechts één woord te kunnen bedenken om de kwaliteit van het trio te duiden: "retestrak". En zo was het!

bloc

Elke editie van het festival kent een publiekstrekker met een hoog nostalgisch gehalte. Na Malicorne (twee jaar geleden) en Steeleye Span (vorig jaar) was dit keer de beurt aan Fairport Convention. Dat beloofde goeds, want in tegenstelling tot Steeleye Span zijn de mannen van Fairport altijd actief gebleven. Helaas werden de verwachtingen niet waargemaakt. Het vijftal ging weliswaar voortvarend van start, maar al bij het tweede nummer - Walk Awhile - werd duidelijk dat het uitvoeringsniveau van weleer niet meer gehaald ging worden. Na een veel te poppy compositie van Chris Leslie volgden meer klassiekers, zoals Crazy Man Michael, maar slecht versterkte zangstemmen in combinatie met weinig puntig ensemblespel deden de groep toch de das om. Hoewel de heren er nog altijd zichtbaar zin in hebben, leek het helaas toch meer op een coverbandje dat zich vertilde aan het repertoire van hun grote voorbeeld.

Fairport

dansduo
Milleret/Pignol

Hair
Rachel Hair Trio

Korrontzi
Korrontzi uit Baskenland

dansers
Voetjes van de vloer bij Korrontzi

 


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022