So What's Next Pieter Franssen - zondag 30 november, 2014

Mojo concerts, het biermerk Vedett en Jazzism sloegen de handen ineen om op zaterdag 1 november 2014 voor de tweede keer een jazzfestival, dat zich vooral richt met een blik naar de toekomst, in Muziekgebouw in Eindhoven voor elkaar te krijgen.

So Whats Next speelt zich af in de twee zalen van het Muziekgebouw, in café Meneer Frits en op soms krap bemeten en de doorstroming regelmatig blokkerende 'foyerpodia'.

Onze nationaal terecht voor zijn originaliteit, durf en visie geknuffelde Zwolse rapper Typhoon mag het spits in de grote zaal afbijten. Enthousiast schijnboksend en druk gebarend krijgt hij met zijn duorapper en tienkoppige band, waaronder Mr Lobi Da Basi-producer Dries Bijlsma himself de zaal al vroeg aan het deinen en zwaaien. Veel uptempotracks als Ijswater, Als de hemel valt en Van de Regen naar de zon, met de onvergetelijke regel koning, keizer, admiraal (gepikt van popla kennen ze allemaal), door blazers, ritmesectie en toetsen vet begeleid.

typhoon

Bij het cateringgebeuren valt de term amateurs! regelmatig, op de van teringherrie van de Club Next Stage vergeven verdieping.

In café Meneer Frits, heeft de sprankelend spelende pianist Gideon van Gelder moeite om zijn band in het gareel te houden, vooral de in leren broekpak gestroken woordloos zingende vocaliste vliegt hopeloos uit de bocht met haar onzeker gebrachte noten, die eigenlijk  bedoeld zijn als aanvulling op het saxofoonspel.

De peepshow bij Chris Dave en de Drumheadz, is van een geheel ander kaliber. Dit kwartet knalt er een portie funky jazz uit van heb ik jou daar. Of Dave de beste drummer van de wereld is durf ik niet meteen te zeggen, maar zijn ruim bemeten drumset weet hij raak, effectief en supergevarieerd te gebruiken, met een superieur gortdroog geluid. Onwillekeurig komen bij mij gedachten aan hert sublieme spel van de Jamaicaanse reggaefunk drummer Sly Dunbar op, die begin jaren '80 net zo effectief en strak knalde als deze Chris Dave. Een genot om een van 's werelds beste drummers zo van zo dichtbij aan het werk te kunnen zien. En gewerkt wordt er, op het exorbitante drumstel. Toetsenman en bassist weten ook van wanten in het heavy en ruige segment, waarbij de groep de nodige jazzstandards rucksichtloos verbouwt.

Chris Dave

Dit alles tijdens het wachten op de trappen voor het openen van de deuren van de Lage Landen zaal voor het spectaculaire, speels door de kwarttoontrompettist geregisseerde concertspektakel van de Libanese alleskunner Ibrahim Maalouf, die zich aan het begin uit het duister theatraal losmaakt uit het kwartet van blazers om daarna upfront zijn lIbrahimaatste cd Illusions bijna integraal uit te voeren, met soms adembenemende dynamiek- en ritmeverschuivingen.  Als je ogen dichtdeed waande je in een woud met wolven- en andere dierengeluiden. Maar op andere momenten stond het hoofd te stuiteren door  de met veel aplomb uitgespeelde dancegroove, waarin de hele groep mocht participeren en soms ook soleren, zoals bij de excercitie in heavy metal aan het eind van de set, in een soort van Led Zeppelin sfeer, snel weer afgeblust door verrassend doedel/blaaszakspel. Daarvoor zong en floot men mee in Soon Be A Woman en True Sorry.

De mix van Arabisch, klassiek (Peter en de Wolf!) balkanbrass en het in alle toonaarden opvallende gitaarspel van Francois Delporte sluit mooi aan bij het optreden van de Armeense, nu in New York woonachtige wonderpianist Tigran Hamasyan, die in de kleine zaal met zijn twee companen zowel zelf gefloten vogelgeluiden als heavy drum 'n bass en hardrock omarmt. Zijn mix van Armeense volksmuziek, elektronica en een klassieke componist als Debussy leidt tot merkwaardige natuurassociaties. In een nummer icoonachtig verlicht als in een Georgische kerk in het Kazbeki-Kaukasusgebergte. Het klinkt ook onaf, maar er zijn bij vlagen ook superspannende interacties.

Robert Glasper Experiment valt vooral op door hun versie van de danshit Get Lucky, de rest komt kakafonisch over. Na de mysterieuze Hamasyan  kun je nog met verel genoegen kijken en luisteren  naar de capriolen van aankomend trompetster Teus Nobel, die met zijn twee totaal, ook in klank verschillende trompetten het Radio 6  Quartet op het Blue Notepodium, pal naast de garderobe, de hele avond lang een flinke schwung meegeeft. En ja, ik weet nu drommels goed wat een saté Frits inhoudt! Niet meer aanbieden, mensen.

Pieter Franssen


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022