Inderdaad: een bewogen foto. Mijn smartphone kon de vitale Boots niet aan.

Muziekjournalist, radiomaker en debuterend schrijver Jaap Boots is onder Nederlandse muziekliefhebbers bekend vanwege diens gouden kompas voor knoestige muziek. Vandaag presenteerde Boots zijn eerste boek Donderwegen (Uitgeverij Ambos Anthos) in een met VPRO coryfeeën volgepakt Desmet.

Boekpresentaties zijn doorgaans tamelijk deprimerende gelegenheden. Meestal staan er teveel gelegenheidssprekers (vaardig met de pen, doch onbekend met de edele kunst der retorica) geprogrammeerd, culminerend in het per definitie weinig wereldschokkend event dat het boek even omhoog wordt gehouden. Waarna drank.

Hoe anders verliep de presentatie van des radiomakers eerste pennevrucht! Met de van hem bekende vlotte babbel begon Boots ermee het probleem "boekpresentatie" te identificeren, en daarna te stellen dat hij hoopte dat deze middag zou verlopen als een Ramones song: to the point, zonder pretentie en recht op de ziel gemikt.

De drie sprekers slaagden glansrijk voor deze punkmeesterproef. Respectievelijk dichter K. Michel, schrijver/dichter en vertegenwoordiger van het productschap Brood Bart Chabot en singer/songwriter Lucky Fonz III gaven een werkelijk oprecht eerbetoon, niet alleen aan persoon en boek van Boots, maar ook aan 's mans missie: de ware muziek (vergeef me de weinig specifieke uitdrukking, in ieder geval muziek met kloten, gusto, soul, panache, duende, saudade - u weet wel) te verkondigen, middels elk denkbaar medium: geschreven journalistiek (voor Boots' Radio Days was hij immers popscribent), "persoonlijkheidsradio" (waarmee we bedoelen: een presentator met kloten, gusto, soul, etc, die zijn eigen plaatjes uitkiest, dus nadrukkelijk niet een functionaris die een van hoger hand opgelegde playlist afspeelt van a tot z), en nu dus, godlof, het boek.



Het boek in kwestie, we lazen de drukproef, is bijzonder aan te raden voor wie meer wil begrijpen van hoe het er achter de schermen aan toegaat bij een muziekjournalist in de polder. Met name de hoofdstukken De enige echte mister Lee - over radio die werkt en Kerstmis met de Slipjes lezen als een Ramones song.

Boots gaat met dit boek op een heuse theatertour en te oordelen naar de finale van de presentatie, waarin Boots zelf aangenaam verhaalde over een amour fou in een trein op weg naar Zagreb, wordt die voorstelling wel iets om naar uit te zien.

Tip aan de uitgever: er bestaan tegenwoordig mobiele apparaatjes, niet groter dan een broodrooster, waarmee je eventuele boekkopers kunt laten betalen met hun bankpas. Zo'n vintage metalen geldkistje appelleert weliswaar aan fijne nostalgische gevoelens, maar is ook een beetje, hoe zal ik het zeggen, outdated. Zeg maar gerust: alles wat Jaap Boots' boek níet is.