Over in/exclusiviteit in pop muziek, ethniciteit en Funana Miriam Brenner - vrijdag 7 november, 2014

Rudeboy (Urban Dance Sqaud)
foto door Kokako Music - Rubeboy woe 5 nov '14 in WORM Rotterdam

Het woord 'multi-culti' zijn we zat en is veel te lang gebruikt op een denegrerende manier in politiek en beleid. 
Jaren lang wanneer er gesproken werd over immigratie, etniciteit en integratie in Nederland, met betrekking tot cultuur, werden andere culturen geschetst als iets voor het buurthuis. Om gezellig eens koekjes te eten tijdens het Suikerfeest, of een keer een concert te organiseren met veel subsidie.
Zelden ging of gaat het over echt talent. Zelden gaat het verder de diepte in, of echt verder gekeken dan je eigen referentiekader. Of niet?
Tijd voor het voeren van een relevante discussie die bijvoorbeeld in de VS alleen maar weer relevanter wordt en doorgaans gevoerd wordt:
Over ras/ethniciteit in de populaire muziek.
Het hoeft niet allemaal zwaar en politiek te zijn, het is een allerdaags fenomeen, hoe we wel of niet buiten onze 'eigen' grenzen treden.
Een mooie discussie over het bruggen bouwen via pop muziek, in Rotterdam en verder.
In Debat: Has Elvis left the Building?

Dit gesprek vond afgelopen woensdag in WORM Rotterdam en ik was uitgenodigd om er aan deel te nemen. Blij toe, want het is een interactie die ik mis in Nederland, en Utrecht meer specifiek. Bij uitstek is Rotterdam toch wel een hotspot van culturen en muzikaal talent om als case study te pakken.

Dus, waar staan we? Met betrekking to in/exclusiviteit? Beperken bepaalde muziekgenres zich (nog steeds) tot een bepaalde achterban? Hoe open zijn die achterban cultuur, muziekindustrie en wij zelf?
Een mooie mix van researchers, mensen uit het veld, artiesten en niet te vergeten een betrokken publiek, bespraken dit onderwerp vanuit het perspectief van 'de artiest', 'het publiek' en 'de gate-keeper / industrie'. 
Met bv. Ex Urban Dance Squad Rudeboy aka Patrick Tilon, Rotterdam Beats's Conchitta Bottse en meer.


Tof om Patrick te horen spreken, over ervaringen voor en tijdens UDS en andere projecten. Over conformiteit, over verwachtingen van allerlei partijden (publiek, industrie etc.), zijn vader een Surinaamse muzikant en waar hoe hij nu op een roerige tijd terug kijkt.
"Ik zie geen kleur in muziek, tenzij jij mij bestempelt met kleur".

Jo Haynes (University of Bristol) & Ilias Boudellah (Marock&Roll)
foto door Kokako Music: Jo Haynes (University of Bristol) & Ilias Boudellah (Marock&Roll) 

De academici schetsen kaders om een houvast te hebben aan begrippen als 'whiteness' (Karl Spracklen - Leeds Beckett University), de macht die de blanke nog altijd heeft, hoe artiesten zelfs in de wereldmuziek industrie zich moeten aanpassen aan vooroordelen (Jo Haynes - University of Bristol). 'Marcocker'  Ilias Boudellah (Marock&Roll) uit Utrecht, vertelt over de reacties die hij krijgt wanener hij vertelt dat hij een artiests is, maar juist geen rapper.

Het gaat niet over vingertjes wijzen, maar vooral ook over zelfreflectie: Wat is jouw (muzikale) achtergrond, waar ga jij heen voor live muziek, hoe vaak treedt jij buiten je gebaande paden van jouw ras/ethniciteit en hoe kunnen we zo veel mogelijk mensen includeren?

Stof tot nadenken. 

Een mooie anekdote was door een van de organisatoren. Die bij de voor hem logische podia en plekken flyers verspreidde voor dit evenement. Totdat hij zich realiseerde dat hij juist ook verder moest kijken. De Rotterdamse band Tabanka stond geprogrammeerd, maar waar zijn die Kaapverdianen eigenlijk? Nou, precies onder zijn neus. Met een behoorlijke levendige scene, jonge artiesten en oude garde. Dat leerde hij door vooral naar kapperszaken te gaan. 
Zo zie je maar weer.Tabanka

Foto door Kokako Music: Tabanka live in WORM woe 5 nov '14

Funana
dus! Heerlijk, voor wie nog niet bekend is met deze dansmuziek van de zuidelijke eilanden van de archipel, check het!
Voor mij zelf ook een ontdekking hoor. Toen ik wist dat ik naar een beurs zou gaan op Santiago eiland, The Atlantic Music Expo, afgelpoen april, wist ik ook niet te veel van wat er te vinden was.
Met wat voorwerk, interviews met een nieuwe generatie aldaar, gevestigde artiesten, diaspora muzikanten en locale jongeren en DJs ben ik heel wat wijzer geworden.
Het kost wat extra energy, maar daar krijg je ook heel veel voor terug in muziek, inzicht, geschiedenis en gastvrijheid. Wel buiten de gebaande paden, buiten de beurs treden, want die was toch ook door bepaalde mensen gecureerd ;) #BlijfKritisch #Zelfreflectie

Binnenkort meer over dit onderwerp, met veel muziek, maar dan Native American style: een actuale beweging die vaak over het hoofd wordt gezien. 


"Elvis has finally left the building? Bridging ethno-racial boundaries in popular music in Rotterdam and beyond" is georganisserd door de afdeling Arts and Culture Studies, SG Erasmus en WORM Rotterdam en maakt onderdeel uit van een groter onderzoek 'Elvis has finally left' (or has he?). 
Met dank aan Sascha Roth (Pantropical & Worm) - Pauwke Berkers - Jülián Skåp (beide Erasmus Universiteit)

FILMPJES EN MUZIEK
Urban Dance Squad Live op Pinkpop

Marock & Roll uit Utrecht


AFROPUNK: The Movie


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022