Fira Mediterrania in Manresa Bas Springer - zaterdag 29 november, 2014

dulce pontes 

Manresa, een Catalaans provinciestadje zo'n 55 km ten noorden van Barcelona, is ieder najaar het decor van de Fira Mediterrània . Deze bruisende en gezellige culturele markt is het podium voor nieuwe artistieke creaties, geïnspireerd op de tradities van Catalonië en de Middellandse Zee. Hoewel het merendeel van de shows en voorstellingen afkomstig is uit Catalonië biedt de Fira Mediterrània ook ruimte aan artiesten uit het nabijgelegen Occitanië (grofweg het zuiden van Frankrijk) en Italië, Griekenland, de Maghreb en het Midden-Oosten. Overdags komen kunstenaars, programmeurs, journalisten en andere professionals in het Technisch Museum bijeen om te debatteren, vergaderen, confereren en speed daten. Middags en 's avonds vinden op straat en in clubs en theaters voorstellingen plaats, die ook voor niet-professionals toegankelijk zijn.

De 17e editie, die gehouden werd van 9 t/m 13 oktober, bod ruimte aan meer dan 300 activiteiten, die door meer dan 100.000 mensen bezocht werden. Het muziekpogramma was volgens de organisatoren internationaler en ambitieuzer dan ooit en bevatte namen als Dulce Pontes, Toumani en Sidiki Diabaté, de Wervelende Dervishen van Damascus, Kepa Junkera, Eliseo Parra en de Catalaanse musica mestiza groepen Txarango en La Troba-Kung Fú.

Dulce Pontes

De grote publiekstrekker op de openingsavond  was de Portugese diva Dulce Pontes, die al ruim 25 jaar actief is en haar nieuwe programma Puertos de Abrigo presenteerde. De verwachtingen voor haar optreden in de Kursaal waren hooggespannen maar helaas kon ze deze bij lange niet waarmaken. Pontes beschikt over een prachtige stem die echter ten onder ging in haar show vol pathos. Haar charme was absoluut ontwapenend maar haar repertoire zwalkte heen en weer tussen fado, Franse chansons en pop en miste consistentie en overtuigingskracht.

Toumani en Sidiki

Van absolute wereldklasse was het optreden in Teatre Conservatori van Toumani Diabaté en zijn zoon Sidiki. Hun onlangs verschenen cd 'Toumani & Sidiki' vind ik goed maar neigt soms naar gezapighed. Live gaat het er veel levendiger aan toe en ontspinnen zich razendsnelle, vingervlugge snarenduels tussen Toumani en Sidiki, die als twee geliefden elkaar uitdagen, prikkelen en het beste in elkaar naar boven halen. De afgelopen jaren zag ik Toumani Diabaté diverse malen maar nooit zo geïnspireerd als op deze avond.

Kepa Junkera

Van de wereldkampioen trikitixa ( Baskische accordeon) Kepa Junkera mag je natuurlijk ook veel verwachten maar bij zijn hommage aan de muziek van de Catalaanse Pyreneeën ontbrak het heilige vuur. Junkera werd bijgestaan door een keur aan muzikanten waaronder Amadeu Rosell, Sorginak en Tururut Bonaigua. Slecht wordt het bij deze knoppenvirtuoos nooit, maar na afloop bekroop me toch het gevoel dat het allemaal wat vuriger had gekund. Wel aanstekelijk was het optreden van de Barcelonese musica mestiza groep La Troba Kung-Fú samen met Unió Musical D'Alaquàs, een 30-koppig ensemble uit Valencia. Naast bekende feestnummers van La Troba Kung-Fú stonden ook nummers op het repertoire van Peret, de eerder dit jaar overleden koning van de Catalaanse rumba.

Naar het optreden van de Wervelene Dervishen & Ensemble Al-Kindi uit Syrië had ik uitgekeken, zeker ook vanwege de huidige ontwikkelingen in dit land. Het dansen van de in prachtige witte gewaden gehulde dervishen was absoluut indrukwekkend maar muzikaal stelde het allemaal niet veel voor. Monotoon spel op ud en ney kon me niet in een hogere staat van opwinding brengen, evenals de religieuze teksten, die bij het overwegend Spaanstalige publiek de nodige wenkbrauwen deden fronzen.

Eliseo Parra

Twee optredens moeten nog beslist vermeld worden. Allereerst het concert van zanger Eliseo Parra, schatbewaarder en vernieuwer van de traditionele Spaanse volksmuziek, die zelfs in zijn eentje, gewapend met diverse percussie-instrumenten, het publiek vermaakte. Tijdens zijn mooie concert in de intieme zaal El Sielu werd Parra bijgestaan door diverse muzikanten, waaronder een briljante gitarist.

Parra is gezegend met een prachtige stem, die een uur bijna ale aandacht opeiste in zijn show met volksliedjes uit alle delen van Spanje. Eliseo Parra behoort tot de absolute top van de moderne Spaanse volksmuziek. Wie haalt deze boeiende artiest naar ons land ?

Italiaans-Albanese verrassing

De grootste verrassing op de Fira Mediterrania kwam van de Italiaanse zangeres Maria Mazzotta en de Albanese cellist Redi Hasa, die overdonderden met een volstrekt unieke samensmelting van traditionele Zuid-Italiaanse en Albanese volksmuziek en improvisaties. Wat een muzikaliteit en levensvreugde straalde dit energieke en soms knotsgekke duo uit.

Energie was sowieso het bindend element op deze geslaagde Catalaanse culturele markt, die het trof met uitzonderlijk mooi weer. Het was dan ook goed toeven in Manresa.

 


meer blogs
Ton Maas - 17 september, 2023
Ton Maas - 10 augustus, 2023
Ton Maas - 10 juli, 2023
Ton Maas - 20 januari, 2023
Ton Maas - 24 november, 2022
Ton Maas - 28 augustus, 2022
Ton Maas - 3 september, 2022
Ton Maas - 29 augustus, 2022
Ton Maas - 22 augustus, 2022
Ton Maas - 13 augustus, 2022